Kahvaltı için alınan ıspanak ve salata için alınan lahanadan arta kalanla çorba yapmaya karar verdim. Adını garip çorba koydum olmadı, garip yemek dedik bu da olmadı, garip yemek ile garip çorba arasında gittik geldik.

“Garip” olsun adı, kurallara (tariflere) karşı çıksın, küp şeklinde kesiyoruzlar, bir yemek kaşığı unlar, çay bardağı sıvı yağ gibi tuhaf olmasın ölçümüz… Önceden belirlenmiş kalıplar olmasın… Kuralsızlık, kural olsun.

Aşağıda güzel bir yazı paylaşıyorum, okumanızı tavsiye ederim. Okumak için: Üzerine tıklayın.

Garip akımının kurucuları Orhan Veli, Oktay Rifat ve Melih Cevdet “yüz” yaşında. Garipçiler, şiirde her türlü kurala ve önceden belirlenmiş kalıplara karşı çıkıp kuralsızlığı kural edinmişlerdi…

Ispanaklar ve lahana güzelce sirkeli suda beklesin biz kırmızı soğanı doğrayalım. Kural yok:) Sonra bolca arpacık soğanı, bolca sarımsak, biberli ev salçası ile ısınma işlemine başlayalım. Sonra ıspanak ve lahanayı atıp karıştırıp kapağını kapatalım, buharı bile şifa:) Isınma harekleri sonrası hemen baharatlarımız karabiber, kırmızı pul biber, kimyon, zerdeçal, karanfil, çörekotu, nane ve pancarları ekliyoruz, pancarı geç ekliyorum çünkü pancar pişmeyi pek sevmiyor, fazla pişerse değerini çabuk yitiyor, aslında sarımsakta öyle, ısıya pek dayanıklı değil, siz sarımsağı geç atın ben hata yaptım, biraz karıştırıp bırakıyoruz.

“Garip” hazır, pişince yemiyoruz, bir sonraki gün pancar bütün sevgisini (değerlerini) bırakmış oluyor, renginden anlarsınız… Hadi sevgiyle kalın.

Gurbet yavrum garba düşmektir gurbet
Çiçeklerden gelincik içinde Bünyamin sevgisi

Cemal Süreya